Byłam na wernisażu w Pałacu Sztuki. Uwielbiam wystawy w największych, połączonych ze sobą salach. Każdy może znaleźć coś ciekawego dla siebie. Ja również znalazłam. Ogrom prac robi oszałamiające wrażenie.
5 października 2024 roku w Galerıá Antonio López Sáenz w Culiacán odbył się wernisaż wystawy „La vida es sueño” – „Życie jest snem”, gdzie prezentowane były prace polskich i meksykańskich artystów. Tytuł wystawy „La vida es sueño” został zapożyczony z barokowego dramatu autorstwa Pedro Calderóna de la Barca, którego akcja toczy się w siedemnastowiecznej Polsce. Calderón zobaczył Polskę jako kraj pełen egzystencjalnych napięć, którego władcy – choć potężni – ustawicznie rozmywali granice między snem a rzeczywistością. Opierając się na tej historycznej fikcji i występujących tam motywach fantazji, halucynogennej rzeczywistości i groteski, wprowadzony został grunt do dialogu między słowiańszczyzną a kulturą latynoamerykańską w czasach współczesnych.
Artyści biorący udział w krakowskiej wystawie:
Juan Benito González Galaviz, Guillermo Pacheco López, Alejandro Alvarez Ibarra, Andrés Ordaz, Gabriela Avila, Margarita Aidé Félix Torres, Sandra Diaz, Luis Landeros Cano, Jorge Yair Robles Ibarra, Saul Tortolero, Rafael Charco, Ana Cruz, Irma Bijou, Verónica Ugalde Romay.
Krzysztof Bartnik, Anna Drozd-Tutaj, Piotr Korzeniowski, Carlos Echeverria Kossak, Piotr Krochmalski, Katarzyna Krzykawska, Agnieszka Łukaszewska, Małgorzata Zofia Maćkowiak, Ewa Potocka, Iwona Siwek-Front, Mariusz Sołtysik, Anna Światłowska, Rafał Urbański, Joanna Warchoł, Anna Waszczuk.
Jest to malarstwo w większości odrealnione, abstrakcyjne. Spodziewałam się czegoś więcej.
Choć prawdę mówiąc są wartościowe, przemawiające do odbiorcy obrazy.
Rzeźby z papieru:
